ซิง – หฤษฎ์ ชีวการุณ

ซิง – หฤษฎ์ ชีวการุณ

คณะนิเทศศาสตร์
ผลงานสร้างชื่อ: เลิฟซิคเดอะซีรีส์ รักวุ่น วัยรุ่นแสบ, My Dear Loser รักไม่เอาถ่าน, รายการรถโรงเรียน

ตื่นเช้ามาต้องทำอะไรเป็นอย่างแรก

นอกจากเข้าห้องน้ำทำภารกิจส่วนตัวแล้ว ผมต้องกินข้าวเช้าทุกวัน วันไหนไม่ได้กินจะรู้สึกไม่มีแรง สมองไม่ค่อยแล่น ผมคิดว่ามื้อเช้าสำคัญมากเพราะร่างกายต้องการสารอาหาร หลังจากที่หลับไปหลายชั่วโมง ผมจึงพยายามกินข้าวทุกเช้า

ของอะไรที่ต้องพกติดตัวตลอดเวลา

บางคนอาจจะดูเวลาจากมือถือ แต่ผมไม่ค่อยติดมือถือเท่าไหร่ ไม่ถึงกับว่าไม่พกมือถือนะครับ แต่ไม่ใช่คนที่จะหยิบมือถือมาดูตลอดเวลา ผมเลยชอบใส่นาฬิกาไว้ดูเวลามากกว่า

เวลาว่างชอบทำอะไร

พอว่างเมื่อไหร่ผมจะหยิบกีตาร์มาเล่น ดนตรีเป็นเหมือนเพื่อนเวลาที่เราไม่มีใคร บางทีเหงาหรือเศร้าก็มาลงกับมันได้ เวลาเล่นจะรู้สึกเหมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่ง ตอนมัธยมผมมีวงดนตรีกับเพื่อน ทำให้เคยอยากเป็นนักดนตรี แต่ด้วยเวลาและปัจจัยบางอย่างที่ไม่ลงตัว เลยหันมาทำงานแสดงดีกว่า

คิดว่าข้อเสียของเด็ก Gen นี้คืออะไร

ผมรู้สึกว่าเด็กสมัยนี้ติดมือถือมากไป อย่างเวลาเดินไปไหน จะเห็นเด็ก 90 เปอร์เซ็นต์ที่เล่นมือถือตลอดเวลา ผมจึงอยากให้ใช้อย่างพอเหมาะและรู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์ เพราะมากไปก็ไม่ดี แต่ถ้าน้อยไปก็รับข่าวสารไม่พอ อย่างเช่นแทนที่จะเอาแต่เล่นเกม เล่นโซเชียล ก็น่าจะเอาไว้รับข่าวสารที่จำเป็นต่อชีวิตมากกว่า

คุณพ่อคุณแม่ห่วงอะไรเรามากที่สุด

น่าจะเป็นเรื่องการกลับบ้านเพราะผมมักกลับบ้านดึกและขับรถค่อนข้างเร็ว คุณแม่เลยจะรอจนกว่าผมจะกลับถึงบ้านตลอด คุณแม่มักเตือนสติว่า ถึงเราไม่ประมาท คนอื่นก็อาจจะประมาท แถมเวลากลับดึกๆ คนเมาก็เต็มถนน อุบัติเหตุจึงเกิดได้ง่าย ทุกวันนี้ผมเลยพยายามขับรถให้ช้าลงและไม่ค่อยขับซิกแซ็กแบบแต่ก่อน

มีอะไรอยากบอกคุณพ่อคุณแม่บ้าง

ปกติผมไม่ค่อยพูดจาหวานๆ กับครอบครัว งั้นก็ถือโอกาสนี้เลยละกันครับ (ยิ้ม) คือผมอาจไม่ทำตัวน่ารักเหมือนลูกคนอื่น แต่ผมก็รักครอบครัวมาก และผมเชื่อว่าท่านจะสัมผัสได้ว่าผมรักท่านมากๆ ครับ (ยิ้มอีก)