อ.บอล-ทชภณ ประภานนท์ ครูพันธุ์ใหม่ขวัญใจนักศึกษา

ถ้าพูดถึงครูรุ่นใหม่ซึ่งเด็กนิเทศฯ พูดถึงมากที่สุด เชื่อว่าต้องมีชื่อของอาจารย์บอล-ทชภณ ประภานนท์ เป็นหนึ่งในนั้นแน่ๆ 

จริงอยู่ว่าเรื่องรูปร่างหน้าตาของอ.บอลอาจมีผลต่อระดับเดซิเบล แต่ถ้ามองลึกไปกว่านั้น อ.บอลกับนักศึกษามีวัยใกล้เคียงกัน จึงเข้าถึงได้ง่ายโดยไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมากมายเหมือนครูรุ่นเก่า ทำให้นักศึกษากล้าเข้าหาและให้ความสนิทชิดเชื้อ ซึ่งทำให้เขากลายเป็น “ครูพันธุ์ใหม่” ตามที่ม.กรุงเทพคาดหวัง

จากนักศึกษาม.กรุงเทพสู่ตำแหน่งอาจารย์

ผมจบจากคณะนิเทศศาสตร์ ระหว่างเรียนได้ทำละครนิเทศและเล่นละครเวทีเรื่อง คู่กรรม เดอะมิวสิคัล ของ Dreambox ในปี 2546 เพราะชอบดนตรีและมีทักษะการร้องเพลงมาบ้าง นั่นเป็นจุดเริ่มต้นให้มีโอกาสร่วมงานในวงการบันเทิงทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง เช่น ละครเรื่อง สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย รอยรักแรงแค้น ฯลฯ รวมทั้งไปเป็นสตาฟในอีเว้นท์ต่างๆ ทั้งในและนอกมหาวิทยาลัย พอจบป.ตรีก็ไปเรียนต่อป.โททางด้านเอเชียแปซิฟิกศึกษาที่ University of San Francisco อเมริกา ทำให้มีความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ศิลปวัฒนธรรม และวรรณกรรมของประเทศแถบนี้โดยเฉพาะญี่ปุ่นและเกาหลี หลังจากกลับมาก็ได้รับการชักชวนจากอาจารย์ท่านหนึ่งให้มาสอนที่คณะนิเทศศาสตร์ ม.กรุงเทพ

จากวงการบันเทิงสู่สถาบันการศึกษา

ตอนเรียนป.ตรีอยากเป็นนักดนตรี นักร้อง แต่พอไปเรียนป.โท ได้เห็นระบบการเรียนการสอนที่มีคุณภาพของที่นั่น ก็เริ่มตั้งคำถามกับการศึกษาไทย เพราะเราเคยคิดว่าตัวเองเก่งในระดับหนึ่ง แต่พอไปถึงโน่นกลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย สุดท้ายพบว่าเกิดจากการเรียนของไทยไม่สอนให้ฝึกใช้ แต่แค่ให้จำไปสอบ นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้อยากเป็นอาจารย์ โดยตั้งใจนำประสบการณ์จริงที่เราเคยทำในวงการมาสอนเด็กๆ ซึ่งพอได้มาเป็นอาจารย์เต็มตัวก็รู้สึกรักอาชีพนี้มาก เป็นงานที่ยอมทุ่มเทให้ แต่ก็ต้องปรับทัศนคติเยอะเหมือนกัน เพราะเดิมทีเราเคยทำงานที่รู้สึกชิลๆ ทำเสร็จก็จบ แต่การเป็นอาจารย์มีภารกิจมากกว่านั้นในการติดตามพัฒนาการของเด็ก ดีที่ว่าเป็นสิ่งที่เราชอบ ทำแล้วทำได้ดี ฟีดแบ็คจากเด็กๆ โอเค ทำให้เรามีความสุขกับการทำงาน ตอนแรกตั้งใจจะทำงานในวงการควบคู่ไปด้วย แต่คิดว่าถ้าเราทำหลายอย่างพร้อมกันอาจไม่ดีสักอย่าง เลยอยากโฟกัสงานสอนเป็นหลัก แล้วถ้ามีเวลาว่างค่อยไปทำอย่างอื่น ถ้าไม่มีก็ขอทุ่มให้กับตรงนี้ดีกว่า

จากอาจารย์ประจำคณะสู่หัวหน้าหลักสูตรการผลิตสื่อนวัตกรรม
(Innovative Media Production)

ก่อนหน้าที่จะมาเป็นหัวหน้าหลักสูตร ผมสอนวิทยุโทรทัศน์มาก่อน โดนเน้นสอนด้านครีเอทีฟและการสร้างคอนเทนต์มากกว่าสอนปฏิบัติ เพราะโดยปกติอาจารย์นิเทศจะมี 2 แบบคือสายนักคิดสร้างสรรค์กับสายปฏิบัติที่เน้นเทคนิคและการใช้อุปกรณ์ ซึ่งความรู้ด้านเอเชียแปซิฟิกศึกษาตอนเรียนป.โทก็ทำให้เราสามารถวิเคราะห์ได้ว่า สัญลักษณ์แบบไหนเหมาะสำหรับนำมาใช้ในบริบทของการสื่อคอนเทนต์นั้นๆ โดยเฉพาะรายการที่เกี่ยวข้องกับประเทศในภูมิภาคนี้